Tarihi

Bölgenin belgelenmiş tarihi Neolitik döneme kadar uzanmaktadır. Modern Cezayir oldukça yeni bir oluşumdur. Cezayir ismi, 16. yüzyılda Osmanlı Türkleri tarafından verilmiştir. İlk olarak Cezayir’in rejimi tarafından kontrol edilen bölge ve sonrasında bir Türk kolonisi olarak adlandırılmıştır.

Akdeniz’in güneybatı kıyısında bulunan Cezayir, Avrupa’dan kısa bir tekne turu uzaklığında ve her zaman tartışmalar arasında kalan bir arazi olmuştur. Fenikeliler, bölgeye ilk yerleşim yeri kuranlardı. M.Ö. 2. yüzyılda Romalılar tarafından yerlerinden edilmişlerdir. Berberler, Osmanlı İmparatorluğu’ndan önce, Cezayir’e ve Kuzey Afrika’nın geri kalan kısmına, 10. yüzyıldan 16. yüzyıla kadar hükmetmişlerdir.

Fransa, 19. yüzyıl boyunca 1.5 milyon Cezayirlinin öldüğü kanlı bir savaşla iktidara gelmişti. Kalan Cezayirliler, Cezayir’e akın eden Fransız yerleşimciler tarafından hızlı bir şekilde ikinci sınıf vatandaş olarak kabul edildiler ve daha düşük ücretler karşılığında çalışmaya zorlandılar. Cezayir’deki Avrupalı ​​yerleşimcilerin çocukları Fransız vatandaşı olmuştur ve Müslüman Cezayirlilere vatandaşlık ve oy kullanma hakkı verilmemiştir.

Cezayir, 1954’ten 1962’ye kadar bağımsızlığı için bir gerilla savaşı vermiştir. Savaşın sonunda, Avrupalı ​​nüfus (Pieds-Noir olarak bilinir) kaçmıştır ve yeni bağımsız Cezayir’de eğitimli insan sayısında inanılmaz bir düşüş olmuştu. Cezayir, 20. yüzyılın çoğu boyunca, siyasi yolsuzluk, Fas’la çatışma ve kanlı bir iç savaş geçiren dengesiz bir ülke olarak kaldı.

Demokratik seçimler 1995’te tekrar başladı ve iç savaş 2002 yılında sona erdi. O zamandan beri Cezayir oldukça istikrarlı bir şekilde ilerlemeye çalışan ve odağını ekonomik kalkınmaya çeviren bir ülke haline dönüşmüştür.